رویتر افزود:‌ مقامهای رژیم ایران عملیات نجات را به این بهانه که دیگر امکان پیدا کردن افراد (زنده نیست)، متوقف کردند. بازماندگان، زلزله کرمانشاه روز سه‌شنبه روز سختی را برای برآورده کردن نیازهایشان به غذا، آب و پناهگاه سپری کردند.

مریم آهانگ، که 10تن از اعضای خانواده‌اش را در شهر سرپل‌ذهاب، از دست داده است، گریه کنان با تلفن همراه خود به رویتر گفت ‹ما گرسنه هستیم. ما در سرما به‌سر میبریم، ما بی‌خانمان هستیم ما در این دنیا تنها مانده‌ایم ‹، ‹اکنون خانه من تنها یک مشت گل و آجرهای شکسته است. شب گذشته در پارک خوابیدم. سرما هست و من می‌ترسم. ‹ … 

هزاران نفر از مردم در اردوگاههای موقت گردهم آمدند، در حالی که بسیاری دیگر تصمیم گرفتند شبهای سرد را در خیابان باز به‌سر ببرند، زیرا بعد از 230بار پس لرزه بعد از وقوع زلزله، آنها نگران و ترسیده هستند.

در برخی مناطق، هیچ ساختمان فرو نریخته وجود ندارد و کسانی که در آن قرار داشتند، از ترس این‌که می‌تواند در هر لحظه فرو بریزد، آنجا را ترک کردند. خانه‌ها در مناطق فقیرنشین روستایی ایران اغلب از بلوک‌های بتنی یا آجرهای گلی ساخته می‌شوند که می‌تواند به سرعت در یک زلزله قوی تکه‌تکه شوند و سقوط کنند.

تلویزیون دولتی فیلمهایی نشان می‌دهند از روستاییان که گریه می‌کنند و اجسادی که در پتو های خونین و ملافه پیچیده شده‌اند را حمل می‌کنند و با دست خالی در میان آوارها در جستجوی دوستان و بستگان خود می‌گردند.

رضا، که از دادن نام کامل خود خودداری کرد، از شهر سرپل‌ذهاب به رویتر گفت’این روز تولد پسر عموی من بود… همه بستگانم آنجا بودند… تقریباً 50نفر. اما اکنون تقریباً همه مرده‌اند. وی گفت’ما دو شب در سرما گذراندیم. کمکها کجایند؟ ‹ … 

فرامرز اکبری فرماندار رژیم قصر شیرین در استان کرمانشاه گفت: ‹مردم در برخی از روستاها هنوز به‌شدت نیاز به غذا، آب و پناهگاه دارند.›

یک زن ۳۰ساله گفت ‹سرد است. فرزندان من دارند یخ می‌بندند. ما آب و غذا نداریم، ما چادر نداریم. زمین‌لرزه ما را نکشت اما آب و هوای سرد ما را می‌کشد ‹ … 

برخی از مردم عصبانی بودند که خانه‌های فروریخته‌شان از جمله خانه‌های ساخته شده‌ای است که به‌عنوان طرح مسکن کم هزینه در سال 2011 توسط احمدی‌نژاد آغاز شده بود، ساخته شد.